Prawdziwa wylęgarnia ryb jest na starorzeczach Narwi. Stąd narybek rozpływa się po całej rzece i dopływach. Te miejsca znają też kłusownicy. Zastawiają sieci, kaleczą sumy i szczupaki ościeniami.

To nic, że ryba z tarliska nie nadaje się do jedzenia. Ludzie tego nie kupią, bo – jak mówią wędkarze – takie mięso śmierdzi. Niemniej miejscowi nie gardzą łatwą zdobyczą. Karmią rybami… świnie.

Na wiosnę leszcze, płocie, okonie całymi ławicami gromadzą się na płyciznach starorzeczy . Tam już czekają na nich „tubylcy” z sieciami, ościeniami, szarpakami – mówią strażnicy z SSR Narew 38.

Strażnicy znają te miejsca i znają też „kłusoli”. Ci jednak nie dają się złapać, bo kara grozi tylko po zatrzymaniu na gorącym uczynku, z narzędziami zbrodni.

Tymczasem strażnicy codziennie wyciągają z wody po kilka sieci. Strata to dla kłusownika żadna, tak jak skonfiskowane ościenie i kotwice-szarpaki.

To dziedziczne zamiłowanie do łowów. Miejscowi zawsze żyli z tego co dawała woda.
Takie tradycje łowieckie przetrwały do dziś w okolicach Łęgów, Laskowca, Dobrołęki, Modzel, Nożewa itp.

Naturalne tarło ryb jest podstawą przetrwania każdego gatunku i nie można go zastąpić sztucznym zarybianiem.

Dziękujemy wszystkim osobom, którym leży na sercu ochrona naszych wód śródlądowych i ze względu na zwiększoną aktywność kłusowników podczas wiosennego tarła prosimy o dalsze informowanie:

Państwową Straż Rybacką Tel.(29)646-12-90

Komendant Posterunku-Wiesław Domański Tel. Kom. 502075998

Społeczna Straż Rybacka Narew nr 38 tel. 501397419

Z wędkarskim pozdrowieniem Rafał